Αν σας αρέσει η δράση ένας είναι ο προορισμός και για όλα τα βαλάντια, η Κύπρος. Δεν θα πλήξετε ποτέ και τους 12 μήνες τον χρόνο. Το μεγάλο ατού της η ηλιοφάνεια -περίπου 340 μέρες τον χρόνο- οι εναλλαγές σ’ ένα παζλ πανέμορφου τοπίου που σε αναγκάζουν για συχνές στάσεις και οι ζεστοί και φιλόξενοι κάτοικοι της.
Η Κύπρος γεμάτη μυστικά και πανέμορφη σαν την Αφροδίτη την Ελληνίδα θεά της ομορφιάς και του έρωτα που ο μύθος θέλει να έχει γεννηθεί εδώ. Από τις δαντελωτές ακτές της στις πανύψηλες κορυφές, στα πυκνά δάση, στα μονοπάτια, στους αμπελώνες, στα γοητευτικά παραδοσιακά λιθόστρωτα χωριά του Τρόοδους με τα πέτρινα σπίτια.
Road trip, μία μεγάλη βόλτα στην Κύπρο, ιδανική για τους οπαδούς της εξερεύνησης και τους λάτρεις της περιπέτειας. Η οροσειρά του Τροόδους έχει χαρακτηριστεί ως “η Μέκκα όλων των γεωλόγων”, καθώς πρόκειται για έναν παγκοσμίως μοναδικό και πλήρως διατηρημένο ωκεάνιο φλοιό που βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Δροσιστήκαμε στα ορεινά χωριά του Τροόδους αλλά και στα καταγάλανα καθαρά νερά της. Κάναμε ποδήλατο, περπατήσαμε σε δάση με αιωνόβια δένδρα, σε πέτρινα γεφύρια, εξερευνήσαμε μονοπάτια, είδαμε καταρράκτες, οδηγήσαμε σε χωματόδρομους, κολυμπήσαμε.
Αφουγκραστήκαμε την ιστορία της στους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία της που βρίσκονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Πήραμε γεύση από Κυπριακή γαστρονομία, γλεντήσαμε παραδοσιακά, δοκιμάσαμε το κρασί της σε επισκέψιμα οινοποιεία, είδαμε μοναδικά ξενοδοχεία city resort, cozy αγροτουριστικά καταλύματα και χαλαρώσαμε σε spa της.
Λάρνακα-Τόχνη-Λεμεσός
Λάρνακα
Και ξεκινάμε με τον Φώτη από την βροχερή Αθήνα για την Λάρνακα -από τις αρχαιότερες πόλεις Βασίλειο της Κύπρου. Ηλιόλουστη, μας υποδέχεται Νοέμβριο μήνα με 29 βαθμούς θερμοκρασία.
Παραλαμβάνουμε το αυτοκίνητο –που το κλείσαμε με σούπερ τιμή προσφοράς στο Petsas χωρίς πιστωτική κάρτα ή 300€ μετρητά που ζητούσαν οι υπόλοιπες εταιρείες και με ελάχιστη εγγύηση ένα γέμισμα του ρεζερβουάρ– από το Διεθνές αεροδρόμιο και φύγαμε για την πόλη. Το να βγεις με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο είναι πανεύκολο, αν δεν έχεις συνοδηγό να γκρινιάζει σαν τον Φώτη που επειδή οδηγώ με το τιμόνι δεξιά τα βλέπει όλα ανάποδα. Η οδήγηση στην Κύπρο μην σας φαίνεται “βουνό”. Νοικιάστε αυτόματο και θα τα πάτε μία χαρά. Σε λίγες ώρες θα έχετε συνηθίσει.
Πολύ κοντά στο αεροδρόμιο είναι το δάσος Τεκκέ με το σύμπλεγμα Αλυκών, που αξίζει να κάνετε μια στάση. Αν είστε τυχεροί μπορεί να πετύχετε και το μαγευτικό θέαμα με τους αποδημητικά πουλιά (από Νοέμβριο έως Απρίλιο).
Κατευθυνόμαστε κεντρικά στην εξωτική παραλία Φοινικούδων της Λάρνακας –που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις Κάννες για μία βουτιά φυσικά, με θέα την Μεσόγειο. Αυτή είναι η Κύπρος, της γειτονιάς μας. Σε μόλις μιάμιση ώρα πτήση από την Αθήνα βρεθήκαμε σ’ ένα τροπικό περιβάλλον ανάμεσα σε φοίνικες να ζούμε σαν στο απόλυτο καλοκαίρι μέσα στον Νοέμβριο.
Απολαμβάνουμε τον καφέ μας στις ξαπλώστρες χαζεύοντας τους εκατοντάδες τουρίστες που χαίρονται μαζί μας τον ήλιο και την θάλασσα. Κόσμος, ναυαγοσώστες, ντουσιέρες, αποδυτήρια, windsurfing, καταδύσεις κι άλλα θαλάσσια σπορ και εκδρομές με σκάφος –που ήθελε ο Φώτης να πάμε αλλά δεν προλαβαίναμε.
Περπατήσαμε στα μεσαιωνικά γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης με τα παραδοσιακά σπίτια από τον 18ο αιώνα, στο φρούριο της πόλης, στην εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, στο Βυζαντινό Μουσείο, στο υδραγωγείο με τις επιβλητικές καμάρες του.
Μετά γραμμή Στου Ρουσιά για φαγητό και μία έκπληξη από τον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού. Μουσικοί μας υποδέχτηκαν με “τσιαττιστά”, αυτοσχέδια ποιητικά δημιουργήματα στιγμιαίας έμπνευσης –κάτι σαν μαντινάδες. Αυτός που τσιαττίζει, (συν)ταιριάζει στίχους με ενιαίο νόημα και περιεχόμενο σε έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο. Σκάρωσαν μάλιστα κι ένα επί τόπου για μένα και τους ευχαριστώ από καρδιάς.
Το γλέντι δεν αργεί να στηθεί με τους σπεσιαλίστες του είδους Γιώργο Λιβαδιώτη στο λαούτο, Σάββα Λάμπρου στο βιολί, Δημήτρη Τζιαμπάζη στα τσιατιστά, Αντώνη Αβραάμ στην ταμπουτσιά και φυσικά με ζιβανία (αντίστοιχη δική μας ρακί), κόκκινο Κυπριακό κρασί και απίστευτους Κυπριακούς μεζέδες που μόνο Στου Ρουσιά θα γευτείτε.
Από τις ωραιότερες σεφταλιές (μπιφτεκάκια από αρνίσιο ή χοιρινό κιμά ή μίξη των δύο ειδών ζυμωμένα με μπόλικη κανέλα, μαϊντανό, κρεμμύδι και τυλιγμένα σε αρνίσια μπόλια) που έχω δοκιμάσει ποτέ στο νησί της Αφροδίτης. Ένα μαγειρειό με ατμόσφαιρα γειτονιάς σε ένα λουλουδιασμένο παλιό στενό-πεζόδρομο της πόλης, με ιδιοκτήτες και προσωπικό πρόσχαρους και φιλόξενους.
Νόστιμα πιάτα με απλές γεύσεις κατσαρόλας και ψητά στα κάρβουνα. Και τί δεν δοκιμάσαμε; Κουπέπκια (ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο), χαλούμι, ραβιόλες (ιταλικά ραβιόλια μεγαλύτερα σε μέγεθος γεμισμένα με χαλούμι και βρασμένα σε ζωμό από κοτόπουλο που τσάκισα στην κυριολεξία), κούπες σαν κεφτεδάκι (με πλιγούρι γεμιστό με χοιρινό κιμά και μπαχαρικά), λαχταριστές σαλάτες όλα με αγνά βιολογικά υλικά και σε τεράστιες μερίδες.
Τόχνη
Συνεχίζουμε για Λεμεσό, αλλά με στάση δροσιάς στα ορεινά στην Τόχνη, 38 χλμ νοτιοδυτικά της Λάρνακας μέσω του αυτοκινητόδρομου Α5.
Η Τόχνη -ονομασία του χωριού που προέρχεται από την λέξη τέχνη λόγω των καλών πετράδων της, που έχτισαν τα σπίτια και όλης της περιοχής.
Είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά του νησιού με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, προορισμός για αγροτουρισμό. Χτισμένο στις δύο πλαγιές που δημιούργησε ο ποταμός «Αρκάτζιν» ή όπως τον λένε οι κάτοικοι «ο ποταμός της καμάρας» γιατί περνά κάτω από την εκκλησία μέσα από μία καμάρα.
Ποδήλατο ή ιππασία; Προτιμήσαμε το πρώτο και ο Σάββας Αναστασίου από το Bikin μας περίμενε ήδη και μας ενημερώνει για το μεγάλο σύμπλεγμα ποδηλατοδρόμων της περιοχής.
Ανακαλύψαμε την γύρω υπέροχη φύση του χωριού σε μία από τις πολλές ποδηλατικές διαδρομές της περιοχής.
Η Κύπρος γενικά είναι η χαρά του ποδηλάτη με ένα άψογα ανεπτυγμένο δίκτυο ποδηλατικών διαδρομών με terrain που καλύπτει όλες τις απαιτήσεις. Μπορείτε να απολαύσετε το ποδήλατο σαν άθλημα ή ακόμα και ως μέσο για να εξερευνήσετε on και off road το νησί.
Νοτιανατολικά του χωριού ξεκινάει το 2,8 χλμ κυκλικό μονοπάτι μελέτης της Φύσης, με πεζοπορία περίπου 35-45 λεπτά. Μία διαδρομή σε εναλλαγή τοπίου με πλούσια άγρια βλάστηση, περιβόλια και φυσικά την πανοραμική θέα της περιοχής που φτάνει μέχρι και τη θάλασσα.
Στην Τόχνη με τα αγροτουριστικά καταλύματα θα απολαύσεις mountain biking, θα δεις την διαδικασία παρασκευής χαλουμιού, θα πας στους ελαιώνες (Οκτώβριο-Ιανουάριος) να μαζέψεις ελιές και τις οποίες θα τις πας στο μύλο για να βγάλεις λάδι και θα κάνεις γιόγκα.
Λεμεσός
Μπάνιο στην θάλασσα, ποδήλατο και πεζοπορία, τί καλύτερο για να χαλαρώσεις; Ένα spa –για να πω την αλήθεια η ιδέα ήταν του Φώτη- και μάλιστα στο καλύτερο, στο Alasia hotel στο κατάλυμα μας στην Λεμεσό. Μία απόδραση ευεξίας σε σάουνα, τζακούζι και στην εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα με το όζον.
Το Alasia hotel ένα cozy boutique ξενοδοχείο με εξαιρετικούς ιδιοκτήτες και πρόθυμο προσωπικό έχει αξιολογηθεί και όχι άδικα θα προσθέταμε εμείς ως αυτό με την καλύτερη σχέση ποιότητας τιμής στη Λεμεσό. Βρίσκεται σε σημείο που ναι μεν είσαι κοντά στην πόλη με τα πόδια, αλλά δεν είσαι μέσα στην φασαρία της.
Ένα ξενοδοχείο με χώρους υψηλής αισθητικής και κομψά δωμάτια.
Αλλά και στο εστιατόριο του Polo με την εκλεπτυσμένη ατμόσφαιρα, οι γεύσεις –με έμφαση στην ιταλική κουζίνα-πραγματική αποκάλυψη, όπως και τα γλυκά του.
Η creme brulee με τρεις γεύσεις (βανίλια, καραμέλα, φυστίκι) που παρήγγειλε ο Φώτης από τις καλύτερες που έχουμε δοκιμάσει όπως και το mille feuille σοκολάτας.
Δεν είναι τυχαίο ότι το προτιμούν και οι ντόπιοι ενώ η φήμη του για την καλή κουζίνα του με ακολουθούσε από την Αθήνα.
Καλά για το πρωινό του δεν έχω λόγια, αφού υπήρχε και του “πουλιού το γάλα” με τοπικά και ευρωπαϊκά εδέσματα.
Λεμεσός-Πελένδρι-Αγρός
Πελένδρι
Προορισμός το Πελένδρι (από την Ελληνική λέξη Πολυδένδρι –λόγω των πολλών δένδρων στην περιοχή) ένα από τα πολλά γραφικά κρασοχώρια της Κύπρου με πολλά παραδοσιακά σπίτια χτισμένα με το τοπικό πέτρωμα του γάββρου στην κοιλάδα Καρβουνά- Σαϊττά, 40 περίπου χλμ από την Λεμεσό.
Έχουμε δύο επιλογές για να πάμε και αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε την πιο σύντομη μέσω της Λεωφόρου Γιάννου Κρανιδιώτη. Από τον κυκλοφοριακό κόμβο Πολεμιδιών στην Λεμεσό, παίρνουμε τον αυτοκινητόδρομο Β8 προχωράμε ευθεία προς Πλάτρες και ακολουθούμε τις πινακίδες σε όλη την διαδρομή. Σε έξι περίπου χιλιόμετρα συναντάμε το φράγμα Πολεμιδιών, συνεχίζουμε ευθεία και σε οχτώ περίπου χιλιόμετρα φτάνουμε Αλάσσα. Στάση για να απολαύσουμε την ειδυλλιακή θέα προς το φράγμα του Κούρρη, στο βάθος το δάσος Σούνι-Ζανακιά και συνεχίζουμε ευθεία. Μόλις περάσουμε την Λάνεια συναντάμε την Τριμίκλινη, στρίβουμε δεξιά προς Πελένδρι. Από τον κόμβο των Πολεμιδιών μέχρι το Πελένδρι, θα υπολογίστε περίπου 30 λεπτά.
Πρώτη στάση στην γοητευτική εκκλησία του Τιμίου Σταυρού που είναι χτισμένη με γάββρο, κομμάτια από κόκκινο κεραμίδι και αποτελεί μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco.
Στο εσωτερικό της σώζονται σε καλή κατάσταση σπάνιες τοιχογραφίες του 1178 όπως αυτή που απεικονίζει έγκυες την Παναγία και την μητέρα του Προδρόμου Αγία Ελισάβετ.
Πάμε να μπούμε στ’ αμάξι για να φύγουμε κι ένας παππούς φορτωμένος μ’ ένα καφάσι πατάτες που είχε μαζέψει από το χωράφι του μας παρακαλάει να τον πάμε λίγο πιο πάνω μέχρι το σπίτι του, γιατί δεν άντεχε. Κι όταν τον πήγαμε ήθελε να μας φιλέψει πατάτες -οι Κυπριακές είναι πεντανόστιμες- για να μας ευχαριστήσει. Εξ’ ου και η φωτογραφία με την καλή πράξη της ημέρας.
Μία βόλτα στο χωριό και σε παραδοσιακό αλλαντοποιείο της περιοχής για χοιρομέρι και λουκάνικο φτιαγμένα με τον παραδοσιακό τρόπο.
Κι επειδή μεζές χωρίς κρασί δεν λέει, επίσκεψη στο οινοποιείο Τσιάκκας (το πρώτο επισκέψιμο στο νησί) με τους αμπελώνες για wine tasting. Το κρασί στην Κύπρο είναι μία παλιά ιστορία και μπορείτε να την μάθετε και να τη γευτείτε σ’ ένα από τα πολλά επισκέψιμα οινοποιεία.
Στο χωριό Ερήμη βρέθηκε σε ανασκαφή μέσα σε φλασκί το παλαιότερο κρασί της Μεσογείου από το 3.500 π.χ. Η κουμανταρία πήρε το όνομα της από την περιοχή με 14 χωριά που βρίσκεται στις νότιες μέχρι τις νοτιοανατολικές παρυφές του όρους Τρόοδος και ευδοκιμεί το συγκεκριμένο αυτό είδος σταφυλιού.
Το κρασί που ο Ομηρος το αποκαλούσε «γλυκό κρασί της Κύπρου» παράγεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως πριν από αιώνες και η ζύμωση του σταματάει με φυσικό τρόπο. Ένα πληθωρικό κρασί με κεχριμπαρένιο χρώμα, έντονο και σύνθετο χαρακτήρα και αρώματα σταφίδας, πετιμεζιού, αποξηραμένων σύκων, ξηρών καρπών, πικρής σοκολάτας και πούρου. Κι όμως όλα αυτά ισορροπούν γευστικά λόγω της ζωηρής οξύτητάς του.
“Η Κύπρος μας λέει ο οινοποιός Κώστας Τσιάκκας έχει 5.500 χρόνια ιστορία με το κρασί και το αρχαιότερο κρασί της Ευρώπης είναι η κουμανταρία. Οι γηγενείς Κυπριακές ποικιλίες είναι το Ξινιστέρι -λευκό, Βαμβακάδα-κόκκινο.
Μετά υπάρχουν μεταξύ άλλων το Γιαννούδη-κόκκινο που μοιάζει με το Μαυροτράγανο Σαντορίνης, Προμάρα, Σπούρτικο, Μωροκαννέλα, Οφθαλμο, Λευκάδα. Τα αμπέλια των οινοποιείων είναι γραμμικά και των ιδιωτών πρέμνα “κουζούπα” τα λένε στην Κύπρο τα οποία στέκονται μόνα τους”.
Και αποχωρώντας από τα ενδότερα του οινοποιείου, στην αυλή μας περίμενει άλλη μία έκπληξη του Κ.Ο.Τ.
Το “Μουσικοχορευτικό Σχήμα Νίκος Νικολάου”, μας αφιερώνει την “τατσιάν”. Χορός θεαματικός για χορευτές με επιδεξιότητα και ικανότητα. Ο χορευτής κρατά μιαν “τατσιάν” (ένα λεπτό κόσκινο) που στο τελάρο της έχει τοποθετήσει ποτήρι με κρασί και την περιστρέφει με τα χέρια του δεξιά-αριστερά και πάνω-κάτω, χωρίς να χυθεί το κρασί. Μαγικό;
Στο Πελένδρι παραδοσιακούς μεζέδες μπορείτε να δοκιμάσετε σε καφενεία του χωριού ή στην ταβέρνα Συμπόσιο, που γευτήκαμε νόστιμα τοπικά πιάτα.
Εκεί ανακάλυψα ότι στην Κύπρο το χαλούμι εκτός από ψητό ή άψητο το τρώνε και βραστό σε σκέτο νερό. Ομολογώ ότι μου φάνηκε βαριά η γεύση του με σχέση αυτό της σχάρας που λατρεύω αν και στον Φώτη, άρεσε. Περί ορέξεως…;
Αγρός
Ακολουθούμε ανατολική πορεία για το χωριό Αγρός κεφαλοχώρι της Πιτσιλιάς στα 1.100μ. χτισμένο αμφιθεατρικά, ανάμεσα στα βουνά και με πανοραμική θέα. Ο Αγρός γνωστό ως το τριανταφυλλένιο χωριό της Κύπρου λόγω της καλλιέργειας των ρόδων –με την ποικιλία Rosa Damascena από τη Δαμασκό με τα τριάντα πέταλα της που στην Κύπρο την λένε και μυρωδάτη- και τα σπιτικά γλυκά του.
Στο εργαστήρι ροδοστάγματος του Χρήστου Τσολάκη –που συνεχίζει την παράδοση του πατέρα του- μάθαμε τα «μυστικά των ρόδων», αγοράσαμε φυσικά καλλυντικά, σε εξαιρετικές τιμές και γευτήκαμε σοκολατάκια, τσάι, γλυκό του κουταλιού και λικέρ όλα με γεύση τριαντάφυλλο φυσικά.
‘Οτι μπορείτε να φανταστείτε, ε στου Τσολάκη θα το βρείτε σε τριαντάφυλλο. Αν βρεθείτε στο Αγρό Μάιο είστε ευπρόσδεκτοι στο εργαστήρι ως εθελοντές για τη συγκέντρωση ρόδων. Ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή εμπειρία.
Είπαμε ο Αγρός είναι γνωστός και για τα σπιτικά γλυκά του και μια και έχει φτάσει η ώρα του γλυκού όλοι οι δρόμοι, μας οδηγούν στην Νίκη Αγαθοκλέους την χρυσοχέρα και διάσημη για τα σπιτικά, αγνά παραδοσιακά γλυκά της. Απ΄ αυτά του κουταλιού ξεχώρισα τα καρυδάκι, τριαντάφυλλο, μαυροκέρασο και ελιά (που ομολογώ είχε πιο απαλή γεύση απ’ όσες έχω δοκιμάσει στην Ελλάδα).
Στις μαρμελάδες το μόσφιλο (κίτρινος καρπός σαν ένα πολύ μα πολύ μικρό ρόδι) που το αξιοποιούν μόνο στην Κύπρο. Η Νίκη μας είπε ότι σ΄ ένα από τα ταξίδια της στην Ελλάδα είδε το φυτό στα Καλάβρυτα.
Θα βρείτε επίσης παραδοσιακό Σουτζιούκο (από χυμό σταφυλιού και αλεύρι) με Αμύγδαλο, Καρύδι, κιοφτέρια (από μίξη χυμού άσπρων σταφυλιών από Ξινιστέρι, αλευριού και ροδοστάγματος), γλυκά και μαρμελάδες για διαβητικούς και σπιτικούς χυμούς και όλα πάμφθηνα.
Στο παραδοσιακό καφενείο το Μπακάλικο του Χαψή, ήπιαμε ζιβανία σπιτική που φτιάχνει ο ιδιοκτήτης του Μάριος και δοκιμάσαμε ποικιλία ντόπιων αλλαντικών της Πιτσιλιάς χοιρομέρι, λούντζα και πορσυτή (καπνιστό μπέικον). Από τους πιο όμορφους χώρους, που έχω συναντήσει σε ορεινές περιοχές.
Ο Μάριος πουλάει τα πάντα από παραδοσιακά προϊόντα σε καλές τιμές. Ενα μπακάλικο σαν άλλοτε που αγοράζεις τοπικά εδέσματα, τρως και πίνεις.
Τα πρωινά που σερβίρει δε, με φρέσκα προϊόντα από το χωριό, δεν υπάρχουνα απλά. Μην φύγετε αν δεν δοκιμάσετε και την σπιτική του λεμονάδα.
Το χωριό είναι ξακουστό και για την σπεσιαλιτέ του ρίφι καουρμά χωρίς ντομάτα (κατσικάκι με πατάτες στην κατσαρόλα με μάραθο).
Λεμεσός by night
Κατηφορίζουμε για την Λεμεσό by night, που δίκαια έχει χαρακτηριστεί “διαμάντι της Μεσογείου”.
Σε 40 λεπτά από τον Αγρό, κάνουμε βόλτα στην παλιά πόλη με τα παραδοσιακά σπίτια, στον Μόλο κοντά στο Παλιό Λιμάνι, στο Μεσαιωνικό κάστρο.
Και φυσικά στην κοσμοπολίτικη και καινούργια Μαρίνα που χτυπάει η νεανική και trendy…καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης. Πληθώρα καφέ, εστιατορίων και bar που καλύπτουν όλα τα γούστα – από fast food μέχρι Αμερικάνικη και Ασιατική κουζίνα. Στο βάθος της μαρίνας στην θάλασσα ήδη έχουν χτιστεί πλωτά “νησάκια” με βίλες που έχουν αγοραστεί από κροίσους του εξωτερικού, ενώ στα σκαριά είναι και η κατασκευή καζίνο.
Φάγαμε τέλεια και ήπιαμε κοκτέιλ στο Pier One Cafe Restobar -που αιωρείται σχεδόν πάνω από τη θάλασσα- με την μοναδική φαντασμαγορική θέα, από τη μία την παραλιακή και από την άλλη την μαρίνα.
Η αρχιτεκτονική και η διακόσμηση του σου δίνουν την εντύπωση ότι βρίσκεσαι πάνω σ’ ένα yacht αραγμένο στην προβλήτα της Λεμεσού. Ένα εστιατόριο με τέλειο σκηνικό, mainstream σύγχρονη μουσική, μενού με διεθνείς γεύσεις ποικιλία σούσι, σασίμι, superfood σαλάτες, ψητά όλα με φρέσκα υλικά και μερίδες ικανοποιητικές. Από 25€/άτομο με κρασί. Λειτουργεί από το πρωί για καφέ.
Λεμεσός- Πλάτρες- Ομοδος-΄Αρσος -Αρχαίο θέατρο Κουρίου
Πλάτρες
“Νταβός”, συμφωνήσαμε με τον Φώτη όταν αντκρύσαμε τις καταπράσινες με τους δύο καταρράκτες Πλάτρες στην καρδιά του Τροόδους, που μέχρι την 10ετία του ’50 φιλοξενούσε για διακοπές το jet set της εποχής. Ναι, όταν ο Θεός έχει κέφια, δημιουργεί θαύματα.
Τις λάτρεψαν και έμεναν συχνά ο Καζαντζάκης, ο Σεφέρης, ο βασιλιάς Φαρούκ της Αιγύπτου που πέρναγε τα καλοκαίρια του εδώ, Άγγλοι αριστοκράτες, Ιταλοί ευγενείς και μεγαλοεπιχειρηματίες Κύπριοι.
Ένα λεβαντοχώρι που την λεβάντα την τρώνε και την πίνουν. Τι δοκιμάσαμε; Τρούφες, παγωτό, λουκουμάδες λεβάντας και χαλαρώσαμε με μία κούπα τσάι λεβάντας, μετά την πεζοπορία στους καταρράκτες της.
Στις Πλάτρες φτάσαμε από την Λεμεσό μέσω της Λεωφόρου Γιάννου Κρανιδιώτη. Από τον κυκλοφοριακό κόμβο Πολεμιδιών στην Λεμεσό, πήραμε τον αυτοκινητόδρομο Β8 κατευθυνόμενοι προς ΄Αλασσα, Λάνεια συναντήσαμε την Τριμίκλινη, το Σαϊτά και συνεχίσαμε ευθεία για Μονιάτη.
Περάσαμε το χωριό και ακολουθήσαμε διαδρομή ανηφορική με στροφές σ’ ένα τοπίο κατάφυτο από ψηλά δένδρα –σαγηνευτικά όμορφο τόσο που ο Φώτης σταμάτησε να γκρινιάζει ότι “οδηγώ ανάποδα”- μέχρι να φτάσουμε Πλάτρες σε 45 περίπου λεπτά.
Ένα πανέμορφο, κοσμοπολίτικο θέρετρο θερινό και χειμερινό κοντά στο χιονοδρομικό, στην περίπτωση που πάτε χειμώνα. Ναι, γιατί η ηλιόλουστη Κύπρος έχει και χιονοδρομικό.
“Η ανάπτυξη στις Πλάτρες που μέχρι την 10ετία του ΄50 ήταν ένα από τα σημαντικά θέρετρα της Μεσογείου ξεκίνησε από την αποικιοκρατική κυβέρνηση των Άγγλων, μας λέει ο δραστήριος πρόεδρος της Κοινότητας Παναγιώτης Παπαδόπουλος που μας υποδέχτηκε. Έκαναν το χωριό Κέντρο Διοίκησης τους στο Τρόοδος, δημιούργησαν όλες τις υποδομές και δεν άργησαν να έρθουν ξένοι επενδυτές και τουρίστες, που έχτισαν ή αγόρασαν επαύλεις.
Στις Πλάτρες δημιουργήθηκαν από Έλληνες εξ’ Αιγύπτου και ξένους επενδυτές από Αγγλία, Ιταλία, Ελβετία τα πρώτα μεγαλύτερα ξενοδοχεία της Κύπρου –σύμφωνα με τις διαφημίσεις της εποχής, τονίζει ο κ.Παπαδόπουλος.
‘Ολο αυτό λειτούργησε ως μαγνήτης και για τους πλούσιους εμπόρους της Κύπρου, που αγόρασαν εδώ σπίτια και διεύρυναν παράλληλα και τις επαγγελματικές τους σχέσεις με τους κροίσους ξένους επιχειρηματίες που έμεναν στις Πλάτρες τα καλοκαίρια”.
Η πολυπολιτισμικότητα του θέρετρου ορατή μέχρι και σήμερα στα ονόματα των ξενοδοχείων και στην τεχνοτροπία των επαύλεων, που ως δια μαγείας δένουν αρμονικά με το περιβάλλον.
Είναι αδιανόητο να πας στις Πλάτρες και να μην φτάσεις μέχρι τους καταρράκτες. Τους είδαμε και τους δύο. Αυτόν των Καληδονιών πεζοπορώντας στο ομώνυμο μονοπάτι μισή ώρα (έχει και μεγαλύτερη διαδρομή) μέσα σε πυκνή δασώδη βλάστηση ή του Μιλλομέρη από βατό χωμάτινο δρόμο για το αυτοκίνητο, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από την αφετηρία του μονοπατιού της Φύσης. Στην Κύπρο, αν αγαπάτε την πεζοπορία, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε πολλές διαδρομές σε πάνω από 50 μονοπάτια της Φύσης.
“Ο καταρράκτης Καληδονιών βρίσκεται μέσα σε ένα ωραιότατο πυκνό δάσος παραπλεύρως του Κρύου Ποταμού κι αυτός του Μιλλομέρη είναι από τους ψηλότερους στο νησί στα 15μ.”, μας εξηγεί ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου από την Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Τρόοδος που μας οδηγεί στα μονοπάτια της καρδιάς της ορεινής Κύπρου.
‘Ομοδος
Συνεχίζουμε σε καταπράσινη διαδρομή στην καρδιά της ορεινής Κύπρου για τον ΄Αρσο, ακολουθώντας από τις Πλάτρες νότια σε επαρχιακό δρόμο. Σε μερικά σημεία της διαδρομής το τοπίο αλλάζει σε πιο άγονο, αλλά έχει κι αυτό την δική του ομορφιά. Σε 15 λεπτά είμαστε στο χωριό ΄Ομοδος και στάση για καφέ.
Ένα όμορφο χωριό -με τουριστική κίνηση- με γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια, παραδοσιακά σπίτια με λουλουδιασμένες γλάστρες και όμορφη πλατεία με καφενεία, εστιατόρια. Πλατείες δεν έχουν όλα τα χωριά της Κύπρου, κατάλοιπο από την περίοδο των Άγγλων που απαγορεύονταν οι συναθροίσεις.
Επισκεφθήκαμε την Μονή του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού (σχεδόν όλες οι Μονές στο νησί είναι του Τιμίου Σταυρού με κομμάτι Τίμιου ξύλου), το καμάρι του Ομόδους ένα από τα ιστορικότερα μοναστήρια του νησιού με κειμήλια ανεκτίμητης αξίας αλλά και κάποια άλλα αξιοθέατα όπως το Λαογραφικό και Φωτογραφικό μουσείο.
Το χωριό είναι γνωστό για την Ομοδίτικη πιπίλα – χειροποίητη λεπτή δαντέλα των βελονιών- τα αρκατένα κουλούρια που ζυμώνονται με προζύμι από ρεβίθια και το περιζήτητο κρασί του από τους πανάρχαιους και εκλεκτούς αμπελώνες των βουνοκορφών Αφάμης και Λαόνα.
Άρσος
Φύγαμε για τον Άρσο, ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Κύπρου. 15λπετή διαδρομή ορεινή, αλλά άνετη στο μεγαλύτερο μέρος της σε βουνοκορφή με απεριόριστη θέα μέχρι της ακτές της Λεμεσού. Ακολουθούμε νοτια κατεύθυνση σε επαρχιακό δρόμο, από την πλατεία του Ομόδους και στα 5χλμ θα στρίβουμε αριστερά και μετά από 6χλμ περίπου στρίψαμε δεξιά στο ύψος της Κισούσας και συνεχίσαμε ευθεία.
Το Άρσος απλώνεται στην πλαγιά του βουνού Λαόνα, σε υψόμετρο 850μ. με θέα στην κοιλάδα του Διαρίζου και τη θάλασσα της Πάφου.
Ραντεβού με την πιο καλή μαγείρισσα στην περιοχή την Ζωούλα Κουκούνη.
Ιδιοκτήτρια στο Arsorama, αγροτουριστικό ξενώνα υπόδειγμα εκεί που η παράδοση συναντά την πολυτέλεια σε ανθρώπινες κλίμακες και μάλιστα σε προσιτές τιμές.
Το Arsorama έχει γίνει πολλές φορές το σκηνικό για γυρίσματα Ελληνικών και Κυπριακών σήριαλ, ενώ το προτιμούν για τις αποδράσεις τους καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι της Κύπρου.
Η Ζωούλα Κουκούνη, μία δραστήρια, χαρισματική γυναίκα με μεγάλη καρδιά μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Μας άνοιξε το σπίτι της αλλά και την κουζίνα της και την ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι’ αυτό. Ζωούλα, αισθανθήκαμε σαν στο σπίτι μας στο Arsorama.
Με τις οδηγίες της έφτιαξα χοιρινό με κολοκάσι (λαχανικό οπτικά τεράστια πατάτα αλλά καμία σχέση στην γεύση) με ντομάτα, σέλινο και λεμόνι, κολοκούθκια (ομελέτα με κολοκύθια) και καττιμέρι ένα παραδοσιακό Κυπριακό γλυκό.
Ανοιξα μία απλή ζύμη που γέμισα με λάδι, ζάχαρη και κανέλι. Την δίπλωσα σαν φάκελο, όπως μου είπε η Ζωούλα και την τηγάνισα αυστηρά σε ελάχιστο λάδι. Σερβίραμε με πετιμέζι. Τόσο απλό, αλλά με απίστευτη ελαφριά γεύση. Δεν υπάρχουν, λέμε. Τα τσακίσαμε με τον Φώτη, ούτε φωτογραφία δεν προλάβαμε.
Στον Άρσο στο The tea shop μαγαζί στην πλατεία θα βρείτε ποικιλία από βότανα που μαζεύει στο Τρόοδος ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του και μπορείτε να απολαύσεται και μία κούπα τσάι.
Aρχαίο θέατρο Κουρίου
Κατηφορίζουμε από τον αυτοκινητόδρομο Β6 για το Αρχαίο θέατρο Κουρίου, που θαυμάσαμε το ηλιοβασίλεμα με το μάτι να χάνετε στην μαγευτική θέα προς την Μεσόγειο.
Ο λόφος Κουρίου είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Κύπρου. Σύμφωνα με τον οικιστικό μύθο που παραδίδει ο Ηρόδοτος, ιδρύθηκε από Αχαιούς που ήρθαν από το Άργος της Πελοποννήσου (Πώς να το κάνουμε; Οι Κύπριοι είναι αδέρφια μας).
Τα αρχαιολογικά ευρήματα από το γειτονικό λόφο της Παμπούλας τοποθετούν την έλευση των Αχαιών στο χώρο μέσα στο 13ο και κατά το 12ο αιώνα π.Χ.
Στο νότιο άκρο του λόφου είναι κτισμένο το θέατρο του Κουρίου που σήμερα χρησιμοποιείται για καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Στο Κούριο γνωστό είδαμε επίσης την ρωμαϊκή αγορά και τα υπέροχα ψηφιδωτά στην οικία του Αχιλλέα και Ευστόλιου καθώς και το Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη, που ήταν ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά κέντρα της Κύπρου όπου ο Απόλλωνας λατρευόταν σαν Υλάτης, θεός των δασών.
Λεμεσός για Κυπριακό σουβλάκι
Ενα και στο χέρι -με συνοδεία ένα κουτάκι παγωμένης Κυπρικακής μπύρας και ποιός μπορεί να αντισταθεί, στην υπερμεγέθη πίτα που κρύβει τόση νοστιμιά; Ομολογώ ότι καμία σχέση δεν έχει με τα αντίστοιχo που τρώμε την Ελλάδα.
Κυπριακό σουβλάκι, τεράστιο, ζουμερό με πεντανόστιμες σεφταλιές -που πήρα εγώ και ο Φώτης επέλεξε μιξ με σεφταλιά, χοιρινό– και λαχανικά που μπαίνουν μέσα στην πίτα (σαν σάντουιτς) σε απογειώνει σε γεύση. Τι είναι αυτό που κάνει το κυπριακό σουβλάκι να ξεχωρίζει; Μα φυσικά η ιδιαίτερη κυπριακή πίτα και τα υλικά που το συνοδεύουν όπως ψιλοκομμένη ντομάτα, κρεμμύδι, αγγούρι, μαϊντανός με μπόλικο λεμόνι, γιαούρτι ή τζατζίκι ή ταχίνι ανάλογα με τα γούστα σας. Τιμή, 5€ αλλά μιλάμε τεράστιο και χορταίνεις.
Λεμεσός-Λεύκαρα-Λάρνακα
Λεύκαρα
Τελευταία μέρα στην Κύπρο και αποχωρούμε από την Λεμεσό με μία βουτιά -τελευταίο δυνατό vide- στην πανέμορφη παραλίας στο Malindi, γεμάτη από τουρίστες. Κι αφού μαζέψαμε ήλιο πάμε για δροσιά στα βουνά.
Με κατεύθυνση για Λάρνακα στον αυτοκινητόδρομο Α1, μόλις περνάμε Χοιροκτία στρίβουμε στην έξοδο για Σκαρίνου, περίπου στα 38χλμ.
Σ’ ένα τέταρτο περίπου φτάσαμε στα Λεύκαρα άλλο ένα όμορφο ορεινό χωριό της Κύπρου στις νότιες πλαγιές της οροσειράς του Τροόδους.
Θαυμάσαμε τα πλακόστρωτα δρομάκια του με πανέμορφες αυλές και ολάνθιστες γλάστρες.
Τα πετρόχτιστα σπίτια του από την τοπική λευκή πέτρα, τις χαρακτηριστικές σκεπές τους με τα κόκκινα κεραμίδια και τις πολύχρωμες ξύλινες πόρτες και παντζούρια. Χμ, σαν να ξεμακρύναμε, αλλά θα βρούμε την άκρη.
Ευτυχώς ο ευγενικός παππούς, -όπως όλοι οι Κύπριοι άλλωστε- που εκείνη την ώρα έκλεινε το μανάβικό του μας κατατόπισε. Αν και το χωριό φαίνεται μικρό μην σας ξεγελάσει. Είναι τεράστιο και αμφιθεατρικό και αξίζει να το περπατήσετε όλο.
Διάσπαρτα τα μαγαζιά με τα κεντήματα –τα Λεύκαρα είναι διάσημα για τις περίτεχνες δαντέλες τους που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο της άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO καθώς και για την αργυροχρυσοχοΐα του.
Ιδιαιτερότητα των κεντημάτων του η τελειότητα, που μόνο στα Λεύκαρα συναντάς. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποια μεριά είναι η “καλή” και ποια η “ανάποδη”. Ο μύθος θέλει τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι σε επίσκεψη του στα Λεύκαρα το 1481 να αγοράζει δαντέλα για την Αγία Τράπεζα του Duomo του Μιλάνου. Και γιατί όχι;
Επόμενη στάση στο Ampleplaces, ένα αγροτουριστικό συγκρότημα με δύο cozy ανεξάρτητες και αυτόνομες κατοικίες. Ιδανικό και για παρέες σε τιμές προσιτές.
Στα Λεύκαρα θα βρείτε και πολλά όμορφα ατμοσφαιρικά καφέ.
Φάγαμε παραδοσιακά στο “Το Σπίτι των Ανέμων“. Ταβέρνα που θα συναντήσετε στον δρόμο στην αρχή του χωριού. Κυπριακές γεύσεις όπως αφέλια (χοιρινό με ρύζι και πατάτες στην κατσαρόλα κόκκινο κρασί, κύμινο, κανέλα και ξερό κόλιναδρο), αρνάκι οφτό κλέφτικο το σήμα κατατεθέν της Κυπριακής κουλτούρας.
Χωριάτικο ψωμί από ξυλόφουρνο, που τσακίσαμε με τον Φώτη συνοδεύοντας το τασσιή ένα υγιεινό ντιπ με ταχίνι, ελαιόλαδο, σκόρδο, λεμόνι και μαϊντανό χτυπημένα στο μπλέντερ που σερβίρεται σε όλες τις ταβέρνες στην Κύπρο.
Και γλυκαθήκαμε με λουκουμάκια στα Ωραία Λεύκαρα μικρή βιοτεχνία παρασκευής λουκουμιών που στέκει εκεί από το 1895 και έχει αποσπάσει πολλά βραβεία. Γεύσεις; Τι να πρωτοδιαλέξεις; Τριαντάφυλλο, περγαμόντο, λεμόνι, ροδάκινο, βερίκοκο, μέντα, βανίλια, πορτοκάλι, φράουλα, κεράσι και μπανάνα.
Και…πικραθήκαμε γιατί ήρθε η ώρα της επιστροφής και μάλιστα τώρα που ο Φώτης εξοικειώθηκε επιτέλους “που οδηγάω ανάποδα”, όπως μου λέει. Αλλά θα ξανάρθουμε γιατί στην ξελογιάστρα Κύπρο με τα πολλά πρόσωπα δεν φτάνει η μία φορά.
Στην διαδρομή από τα Λεύκαρα για το αεροδρόμιο της Λάρνακας -διάρκειας μισής ώρας- μόλις φτάσαμε στου Σκαρίνου, στρίψαμε αριστερά για τον αυτοκινητόδρομο Α5. Σε 20 χλμ περίπου συναντήσαμε τον κυκλικό κόμβο Καλού Χωριού ακολουθήσαμε την 4η έξοδο και βγήκαμε στον αυτοκινητόδρομο Α3. Μόλις φτάσαμε στον κυκλικό κόμβο του Αερολιμένα ακολουθήσαμε την 1η έξοδο.
Ιδανική επιλογή για city break
Η συχνή και απ’ ευθείας αεροπορική σύνδεση με την Ελλάδα και οι προσφορές σε αεροπορικά εισιτήρια καθιστούν το νησί must επιλογή για ηλιόλουστα city breaks όλες τις εποχές του χρόνου. “Μικρές αποδράσεις και μεγάλες εμπειρίες” αφού στα συν της Κύπρου είναι οι ελάχιστες αποστάσεις που διανύεις. Σε 30 λεπτά για παράδειγμα από το αεροδρόμιο της Λάρνακας είσαι στο βουνό για jeep safari και σε λιγότερο από ένα τέταρτο σε κοσμοπολίτικη παραλία.
Μεταφορές
Αν δεν νοικιάστε αυτοκίνητο, το ταξί είναι πανάκριβο.
Η Κύπρος όμως έχει καλό δίκτυο δημοσίων συγκοινωνιών με υπεραστικά λεωφορεία που συνδέουν καθημερινά όλες τις πόλεις, αστικά λεωφορεία που λειτουργούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις με συχνές διαδρομές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σε ορισμένες περιοχές οι διαδρομές εκτείνονται μέχρι και τα μεσάνυχτα και αγροτικά λεωφορεία λειτουργούν με καθημερινά δρομολόγια μία με δύο φορές την ημέρα και συνδέουν τα περισσότερα χωριά με την πιο κοντινή τους πόλη. Πληροφορίες για όλα τα δρομολόγια και για τα αεροδρόμια και τιμές εδώ.
Στην περίπτωση που νοικιάστε αυτοκίνητο τα βενζινάδικα έχουν και αυτόματα μηχανήματα με κάρτες πιστωτικές ή χρεωστικές.
Διαμονή
Οι τιμές στα καταλύματα ποικίλλουν ανάλογα με το τι ζητάτε και απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια. Μέσος όρος διανυκτέρευσης σε ξενοδοχείο ή αγροτουριστικό κατάλυμα 60€, διαμερίσματα από 30€. Υπάρχουν και πολλές προσφορές. Κάνετε μία έρευνα στο διαδίκτυο και επικοινωνήστε οι ίδιοι με το κατάλυμα.
Φαγητό
Για όλα τα γούστα και για όλα τα βαλάντια με καλή αναλογία τιμής με ποιότητας, με εξαίρεση τα τουριστικά εστιατόρια που το φαγητό τις περισσότερες φορές είναι επιεικώς μέτριο. Μην διστάσετε να ρωτήσετε τους ντόπιους που συχνάζουν και να τους ακολουθήσετε. Σε ταβέρνες υπολογίστε από 12€/άτομο με κρασί χύμα, ενώ αρκετές σερβίρουν μενού 20 μικρών πιάτων με Κυπριακούς μεζέδες με 18€.
Οδήγηση
Στην διαδρομή προσοχή, οδηγούμε με τιμόνι δεξιά. Γενικά το οδικό δίκτυο και η σήμανση στην Κύπρο είναι άψογα και δεν θα χαθείτε. Οδηγώντας στα αριστερά με δεξιό τιμόνι να θυμάστε ότι σε διασταύρωση ή κυκλικό κόμβο το πρώτο ρεύμα που συναντάς πάει πάντα αριστερά. Σε κυκλικό κόμβο –που είναι γεμάτη η Κύπρος- οι άλλοι έρχονται από δεξιά σου και κινούνται προς τα αριστερά (ισχύει η προτεραιότητα από δεξιά) και στην είσοδο του σταματάμε και παραχωρούμε προτεραιότητα. Προσοχή στα όρια ταχύτητας, τηρούνται με ευλάβεια και τα πρόστιμα που είναι τσουχτερά πληρώνονται επί τόπου.
Ιντερνετ
Σύνδεση wifi θα βρείτε παντού, ακόμα και στο καφενείο του πιο μικρού χωριού.
Τα “πάντα όλα” για την Κύπρο από τους ειδικούς του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Κ.Ο.Τ.) εδώ.
Ευχαριστούμε για την άψογη φιλοξενία και διοργάνωση…
…την κ. Ιωάννα Χατζηκωστή Λειτουργό Πωλήσεων και Μάρκετινγκ του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ) Ελλάδας
…την κ. Ελεάννα Πέτσα Βοηθό Τουριστικό Λειτουργό στον κλάδο Φιλοξενίας του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ)
…την κ. Σοφία Χαραλάμπους Τουριστικό Λειτουργό του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (ΚΟΤ)
…τις ξεναγούς κ.κ. Άντρη Κογκοττή και Μελίνα Κωνσταντίνου