Από το οδοιπορικό μας σε Oίτη και Καλλίδρομο. H φύση στα καλύτερα της αναγέννησής της. Τοπία μαγευτικά, δάση με πλατάνια, έλατα, ποτάμια, λίμνες, φαράγγια, καταφύγια και γραφικά χωριά. Αποδράστε μαζί μας, όπως αποδράσαμε κι εμείς 4×4 με την Off Road AdVENTURES.
Στην αγκαλιά της Οίτης
«Μ’ αρέσει να βρίσκομαι κοντά στην κορυφή ενός βουνού. Είναι δύσκολο να χαθείς εκεί». Wislawa Szymborska, Πολωνέζα ποιήτρια, Νόμπελ 1996.
Στην αγκαλιά της Οίτης το βουνό του μυθικού ήρωα Ηρακλή, θέλεις να χαθείς μακριά από τον πολιτισμό σε περιοχές που «δεν ακούμπησε τουριστική σαγιονάρα», όπως λέει η καλή φίλη Τζίνα Μαμιδάκη.
Εκεί ζήσαμε με την Off Road AdVENTURES μία εμπειρία άμεσης επαφής με την φύση με το βουνό των λουλουδιών, των μύθων και της παράδοσης να μας αποζημιώνει κάθε στιγμή. Συντροφιά στο οδοιπορικό μας και οι τέσσερις εποχές εκεί ψηλά στο βουνό.
Ηλιος, ομίχλη, βροχή και χιόνια. Η βόρεια πλευρά της που περιηγηθήκαμε είναι δύσβατη, αλλά άξιζε το ταξίδι μέχρι την «καρδιά» της που ανακαλύψαμε ότι κρύβονται λιβάδια με αγριολούλουδα, λίμνες και ποτάμια. Ένα σκηνικό που σε πολλά σημεία δεν θυμίζει Ελλάδα.
Περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους -Εθνικός Δρυμός- με γοητευτικά μυστικά και εναλλαγές τοπίου που αμαυρώνουν –ευτυχώς σε ελάχιστα σημεία- οι άσχετοι offroaders σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους με αυθάδεια απέναντι στην φύση, με τις βάρβαρες ροδιές τους. Αντίθετα με τις αρχές του off road που θέλουν τους λάτρεις των διαδρομών να σέβονται την φύση και να είναι «διακριτικοί» στα περάσματά τους.
«Το πέρασμα μας πρέπει να είναι «ελαφρύ» και μόνο από χαραγμένους ή χαρτογραφημένους χωματόδρομους. Στην όμορφη περιπέτεια του off road σε φυσικό terrain οφείλουμε να νοιαζόμαστε την φύση και το περιβάλλον. Να οδηγούμε χωρίς ακρότητες και να μην αφήνουμε σκουπίδια», επισημαίνει ο Σπύρος Σπυρόπουλος, αρχηγός της αποστολής μας και γνώστης των off road διαδρομών.
…και ξεκινάμε
Για την ευχάριστη απόδραση μας ξεκινήσαμε απόγευμα από την Αθήνα. Ακολουθήσαμε την παλιά εθνική για Λιβαδιά, Αμφίκλεια και μέσα από ασφάλτινη διαδρομή βγήκαμε στη ορεινή διάβαση του Μπράλου. Το ηλιοβασίλεμα μας βρίσκει στην όμορφη διαδρομή στο χωριό Οίτη και μετά στην αμφιθεατρική Παύλιανη. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; Και δεν περιγράφεται με λόγια…
Στην Ανω Παύλιανη ακολουθούμε βορεινή κατεύθυνση για ανάβαση στον Εθνικό Δρυμό της Οίτης σε εκτός δρόμου διαδρομή. Και το παιχνίδι ξεκινάει στην αρχή χαλαρά σε ρυάκια και μετά σε νεροφαγώματα που δοκιμάζουν τις αντοχές μας, τεχνικές και εξοπλισμό. Σε αρκετά σημεία υπήρχαν κατολισθήσεις που καθυστέρησαν την πορεία μας.
Νύχτα πια και κουρασμένοι φτάσαμε στα 1300μ. υψόμετρο στο ορεινό καταφύγιο του Αγ. Πνεύματος και κατασκηνώσαμε δίπλα στο ποτάμι. Ώρα για τσίκνα στην ψησταριά του καταφυγίου. Μεζέδες, καλό κρασί, τσίπουρο και παρέα.
Το πρωί, στο υψίπεδο και στο απέραντο αυτό φυσικό πάρκο, μας καλημερίζει η άνοιξη. Μυρωδιές και εικόνες ξεχασμένες σε όσους ζούμε στις πολύβουες πόλεις. Μοναδική παραφωνία οι ροδιές από τους άσχετους offroaders που προαναφέραμε.
Ετοιμαζόμαστε για βόρεια, προς τα Λιβάδια της Οίτης. Δύσκολη ορεινή διαδρομή και συνάμα συγκλονιστική, σε μεγάλο υψόμετρο σε βουνό μοναδικής ομορφιάς. Μόλις 2 χλμ πριν από τα Λιβάδια τα σχέδια μας θάφτηκαν στο χιόνι.
Παρά τις προσπάθειες μας το ύψος του χιονιού και οι δύσκολες ανηφορικές ανέκαμψαν τα σχέδια και την πορεία μας αλλά και την πεποίθησή μας ότι θα «τιθασεύσουμε» τους νόμους της φυσικής.
Αποκαμωμένη από τις προσπάθειες η ομάδα αποφάσισε να κατηφορίσει στην Παύλιανη, για ζεστό καφέ. Χάρτες στο τραπέζι και jps στην υπηρεσία…. αναζήτησης του επόμενου σημείου διανυκτέρευσης. Μέσα από δασικούς δρόμους φτάσαμε στην Μακριά Ράχη στα 1500μ υψόμετρο.
Η υγρασία, κάνει αισθητή την παρουσία της, αλλά δεν πτοούμαστε. Η θαλπωρή της παρέας και των μεζέδων με τα άστρα να σιμώνουν έστησε την πιο όμορφη ατμόσφαιρα. Στο βάθος «χορεύουν» αστραπές και η ομάδα σε ετοιμότητα σε περίπτωση βροχής που τελικά δεν ήρθε.
Πρωινό με θέα…
Πρωινό στα 1500 υψόμετρο, με θέα τον «κόσμο στα πόδια μας» μέσα στα έλατα. Είναι απ’ αυτά που δεν μπορείς να περιγράψεις. Συντροφιά με την βροχή ξεκινάμε για το όρος Καλλίδρομο (ένα από τα χαμηλότερα βουνά στα οποία κυριαρχεί το έλατο) με τις περίφημες λίμνες του.
Στο αμφιθεατρικό Ελευθεροχώρι, κάνουμε στάση για καφέ στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού. Η βροχή είχε σταματήσει πια όταν μπήκαμε σε off road διαδρομή με καλό χωματόδρομο -ο οποίος χάνεται στα ελατοδάση του Καλλίδρομου- για την βρύση Καλογήρου στο στέκι Μπράλου.
Κάδρο εντυπωσιακό το τοπίο με πινελιές δυστυχώς εγκατάλειψης. Όμορφες ξύλινες και πέτρινες κατασκευές που έχουν αφεθεί στην τύχη τους, χωρίς καμία συντήρηση. Ιδανική ώρα για τσίπουρα και συνεχίζουμε. Έχουν ήδη αρχίσει να πέφτουν ψιχάλες και όσο προχωράμε το τοπίο γίνεται θολό από την ομίχλη και σε πολλά σημεία ορατότητα μηδέν.
Λίμνες στο Καλλίδρομο
Λες και κάποιος φρόντισε να στηθεί το τέλειο σκηνικό για να αντικρύσουμε την λίμνη Καλλιδρόμου, στην ομίχλη. Ευκαιρία για παιχνίδια στην λάσπη.
Μέσα από μία πολύπλοκη χωμάτινη διαδρομή με βροχή και δύσκολες ανηφορικές φτάσαμε στο οροπέδιο της Νεβρόπολις. Σε ατμόσφαιρα ομίχλης κι εδώ αντικρίσαμε την λίμνη Παλιοσουβάλας.
Η βροχή είχε σταματήσει και δεν αφήνουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ελαφρύ γεύμα με θέα την λίμνη, πλάνα για την επόμενη απόδραση και μετά ο δρόμος για την επιστροφή, με κατάβαση προς το χωριό Ανάβρα που μας βγάζει στην άσφαλτο.
Ευχαριστούμε την Off Road AdVENTURES για την 4×4 εξερευντική, περιηγητική εμπειρία